Juan Peron: Zasady Peronizmu
1. Prawdziwa demokracja to system, w którym władza wykonuje wolę narodu, broniąc jednej rzeczy: interesów narodu.
2. Peronizm jest ruchem narodowym. Każda polityczna grupa interesu jest przeciwstawna interesom narodowym, nie może więc być organizacją peronistowską.
3. Peronista to człowiek służący sprawie. Ten, kto posługując się jej hasłami, działa w interesie wąskiej grupy politycznej czy lokalnego lidera, jest peronistą tylko z nazwy.
4. Dla sprawy peronizmu ważna jest tylko jedna klasa: robotnicy.
5. W Nowej Argentynie praca jest prawem, które nadaje człowiekowi godność oraz obowiązkiem, ponieważ sprawiedliwym jest, by człowiek wytwarzał przynajmniej to, co konsumuje.
6. Dla peronisty nie ma nikogo lepszego niż inny peronista.
7. Żaden peronista nie może zakładać, że jest kimś ważniejszym, niż jest w rzeczywistości, nie może też stawiać się na pozycji niższej niż jego status społeczny. Kiedy peronista zaczyna myśleć, że jest ważniejszy niż w rzeczywistości, wkracza na drogę, której kresem jest dołączenie do oligarchii.
8. Wobec działań politycznych każdy peronista przyjmuje następującą skalę wartości: najpierw ojczyzna, potem sprawa, na końcu on sam.
9. Polityka nie jest dla nas określonym celem, lecz środkiem do osiągnięcia dobrobytu przez ojczyznę, wyrażającego się w szczęściu narodu i wielkości państwa.
10 . Dwoma głównymi filarami peronizmu są sprawiedliwość społeczna i dobrobyt społeczeństwa. Dzięki nim otaczamy naród uściskiem miłości i sprawiedliwości.
11. Peronizm dąży do ustanowienia jedności narodowej i zniesienia konfliktów między obywatelami. Cieszy się z bohaterów, lecz nie pragnie męczenników.
12. W Nowej Argentynie jedynymi uprzywilejowanymi są dzieci.
13. Władza bez doktryny jest jak ciało bez duszy. Dlatego peronizm kieruje się swoją własną doktryną polityczną, ekonomiczną i społeczną – justycjalizmem.
14. Justycjalizm jest nową filozoficzną szkołą życia. Jest prosty, praktyczny, odwołujący się do ludu i oparty na założeniach humanitarnych i chrześcijańskich.
15. Jako doktryna polityczna, justycjalizm dąży do ustanowienia równowagi między prawami jednostki i społeczności.
16. Jako doktryna ekonomiczna, justycjalizm dąży do urzeczywistnienia prawdziwie społecznej gospodarki poprzez umieszczenie kapitału w służbie gospodarki państwowej ukierunkowanej na dobrobyt społeczeństwa.
17. Jako doktryna społeczna, justycjalizm dąży do ustanowienia sprawiedliwości społecznej tak, by każdy otrzymał należne mu prawa.
18. Chcemy Argentyny sprawiedliwej społecznie, samodzielnej gospodarczo i niezależnej politycznie.
19. Jesteśmy zorganizowanym państwem i wolnym narodem rządzącym przez zcentralizowany aparat rządowy.
20. Największym bogactwem naszej ziemi jest nasz naród.
Powyższy tekst jest przemówieniem Juana Perona z 17 maja 1950 roku w Buenos Aires