Wywiad z polskim ochotnikiem walczącym na Ukrainie (POL/ENG)

Czołem. Na wstępie pragnę Ci bardzo podziękować za możliwość przeprowadzenia tej rozmowy. Na początek poproszę Cię, żebyś w kilku słowach opowiedział o sobie. Wiemy już, że jesteś pierwszym (a z dostępnych nam informacji wynika, że jedynym) ochotnikiem z Polski. Co skłoniło Cię do jakby nie patrzeć, nagłej decyzji porzucenia wszystkiego by wspomóc Ukraińców w walce o ich ojczyznę? 

Czołem. Bardzo mi miło, że mogę udzielić tego wywiadu. Mam 20 lat, pochodzę z niewielkiego miasta w Polsce i jestem nacjonalistą. To sprawia, że pragnę walczyć o prawo do istnienia i samostanowienia naszego bratniego narodu ukraińskiego. A jednocześnie powstrzymać chore zapędy Putina, które mogą dotknąć także i naszą Ojczyznę. Chciałem również sprawdzić swój charakter i umiejętności w tak ciężkich warunkach, zahartować umysł, ciało i ducha.

Postawa którą wykazujesz zdecydowanie jest godna szacunku. Przejdźmy zatem do drugiego pytania – wspomniałeś o bratnim narodzie. Rzeczywiście, stosunki między naszymi nacjami znacząco się poprawiły po zbrodniczej inwazji Rosji. Nie zawsze tak jednak było. Duża część nacjonalistów z obu krajów jeszcze do niedawna forsowała szkodliwy szowinizm, często nawołując wręcz do rewizji granic. Co Ty możesz nam powiedzieć o szowinizmie na linii polsko-ukraińskiej? Dostrzegasz ten problem po naszej stronie? I, analogicznie – czy znajdując się na Ukrainie spotkałeś się z nieprzyjazną postawą lub przypadkami szowinizmu spowodowanymi Twoim pochodzeniem?

Jeszcze ani razu nie doświadczyłem tutaj negatywnej opinii o mnie czy ogólnie o narodzie polskim. Jedynie parę razy Ukraińcy dziwili się i pytali czemu walczę za ich kraj, ponieważ myśleli, iż polscy nacjonaliści nie lubią narodu ukraińskiego. Tutaj też prostowałem, że takie opinie w Polsce panują wśród szkodliwych i wykluczonych z poważnej debaty środowisk i są wynikiem starych oraz prymitywnych myśli i prądów ruchu. Jeśli mielibyśmy się kłócić ze wszystkimi narodami o historyczne zaszłości, to praktycznie bylibyśmy skłóceni z całą Europą. A w obecnej sytuacji nie możemy sobie na to pozwolić. Tylko razem możemy ocalić kulturę europejską.

Skupmy się teraz na sprawach bardziej praktycznych. Jak wygląda sytuacja na froncie? Jakie morale panują w Twojej jednostce i jak oceniasz Wasze obecne dokonania? 

Sytuacja na froncie wygląda na ten moment dobrze. Mamy już sporo wyposażenia z zachodu i od paru dni nasza obrona przeciwlotnicza oraz przeciwpancerna zaskakuje nas samych. Nasz batalion jest złożony w większości z nacjonalistów. Mamy wielu weteranów wojny w Donbasie i bohaterów z Pułku Azow. To sprawia, że nasze morale są bardzo wysokie. Jesteśmy fanatykami, którzy nie robią tego dla pieniędzy tylko dla idei, która jest dla nich najwyższą wartością w życiu. Na treningach dajemy z siebie wszystko a nasze misje przebiegają jak dotąd zgodnie z planem. Mentalnie jesteśmy zdecydowanie elitą, a naszą ambicją jest zasłużyć na to miano również i fizycznymi osiągnięciami.

Miło mi to słyszeć. Wiemy, że wojna na Ukrainie trwa tak naprawdę od lat a dopiero inwazja na pełną skalę sprawiła, że społeczeństwo i politycy zachodu raczyli zwrócić na to uwagę. To właśnie świadomość zagrożenia, konieczność walki o swoje i wynikający z nich wzrost zainteresowania nacjonalizmem zahartował naszych sąsiadów i sprawił, że dziś gotowi są poświęcać swoje życia w walce o ojczyznę. Rodzi to pytanie, które już kilkukrotnie padło na rodzimych forach narodowych – czy polskie społeczeństwo byłoby gotowe do tego samego? Czy naród, w którym panuje kult pacyfizmu, a tożsamość (szczególnie u młodych) zanikła niemal zupełnie stanąłby na wysokości zadania?

Nie wiem. W mojej opinii na pewno nie byłyby do tego gotowe ani nawet zdolne narody na zachód od Polski. Nasz kraj przesiąkł już mocno trendami zachodnimi ale nadal zachował wiele swojej tożsamości, która zawsze była związana w walką o wolność. Pragnę przypomnieć, że mnóstwo osób w Polsce było zdania, iż Ukraina zaatakowana przez Rosję nie będzie się bronić a jej obywatele uciekną w ciągu paru dni. Tymczasem ewakuowały się głównej kobiety i dzieci, młodzi mężczyźni natomiast nie tylko nie uciekają ale i wracają zza granicy by bronić Ukrainy. Gdy jechałem do Kijowa też były osoby, które mówiły bym dał sobie spokój, że zanim tam dojadę to już nie będzie czego bronić. Reszta Europy myliła się co do Ukrainy więc i my możemy się mylić co do reszty Europy. Natomiast żałosna promocja pacyfizmu i multikulturowości na pewno nie ułatwi nam obrony swej tożsamości.

Miejmy nadzieję, że nie będziemy musieli się o tym przekonać. Na koniec – czy masz jakieś przemyślenia, którymi chciałbyś się z nami podzielić? Może chciałbyś przekazać coś polskim nacjonalistom? 

Myślę, że Ukraina pokazała jasno iż jest w dzisiejszej Europie symbolem walki o Ojczyznę i niepodległość. być może nawet bastionem idei nacjonalistycznej. Kiedyś to Polska była takim krajem i powinniśmy robić wszystko, aby znów na ten tytuł zasłużyć a przy okazji zyskać sojusznika, który będzie naszym wspólnikiem w walce o kulturę i tożsamość.

Z uwagi na sytuację w Kijowie i obowiązki X wywiad nie mógł być dłuższy. Tymczasem dziękujemy za lekturę i zachęcamy do udostępniania. 

Ochotnik posiada kanał na telegramie, do którego śledzenia zachęcamy- https://t.me/xvolunteer

***

Hello. First off, I would like to thank you very much for letting us interview you. To begin with, I will ask you to briefly tell us about yourself. We already know that, according to information that is available to us, that you are the first and the only volunteer from Poland. What prompted you to suddenly decide to leave everything behind to help the Ukrainians fight for their homeland?

Hello. I am very pleased to be able to give you this interview. I am 20 years old, I come from a small town in Poland and I am a nationalist. Because of that, I want to fight for our brother nation of Ukraine’s rights to exist and to self-determination. Simultaneously, I want to put an end to Putin’s sick inclinations that may affect our homeland as well. I also wanted to test my character and skills in such difficult conditions, and to harden my mind, body and spirit.

The attitude you display is definitely worthy of respect. So let’s move on to the second question – you used the term “brother nation”. Indeed, the relations between our nations improved significantly after the criminal Russian invasion. However, that was not always the case. Until recently, a large number of nationalists from both countries pushed for harmful chauvinism, often calling for territorial revisionism. What can you tell us about chauvinism between the Poles and the Ukrainians? Do you see this problem among our people? Likewise, while in Ukraine, have you encountered unfriendly attitude or cases of chauvinism inspired by your origin?

So far, I have not encountered here a single negative opinion about myself or about the Polish nation in general. Only a few times the Ukrainians wondered and asked why I am fighting for their country, because they thought that Polish nationalists dislike the Ukrainian nation. Here, too, I explained that such opinions in Poland prevail among harmful circles, are excluded from serious debate, and are the result of old and primitive thoughts and currents of the movement. If we were to quarrel with all nations about historical events, we would quarrel with virtually all of Europe. And in the current situation, we cannot afford it. Only together can we save European culture.

Let us now focus on more practical matters. What is the situation at the front? What is the morale in your unit and how do you rate your current achievements?

The situation at the front looks good at the moment. We already have a lot of equipment from the west and the effectiveness of our anti-aircraft and anti-tank defence has been surprising even us for a few days. Our battalion mostly consists of nationalists. We have many veterans of the Donbas War and heroes from the Azov Regiment. This makes our morale very high. We are fanatics who do not do it for money but for our ideas, for the ideas we consider the highest value in our lives. We do our best during training sessions, and our missions have been going according to plan so far. Mentally, we are definitely an elite, and it is our ambition to deserve this name also with physical achievements.

I’m glad to hear that. We know that the war in Ukraine has been going on for years, and it was not until a full-scale invasion that the public and Western politicians bothered to pay attention to it. It was the awareness of the threat, the need to fight for one’s country’s possessions and the resulting increased interest in nationalism that toughened up our neighbours and made them ready to sacrifice their lives in the struggle for their homeland today. This raises a question that has already been asked several times in Polish nationalist forums – would the Polish society be ready to act the same way? Would a nation in which the cult of pacifism prevails, a nation whose identity has almost completely disappeared (especially among young people) be up to the challenge?

I do not know. In my opinion, the nations west of Poland certainly wouldn’t be ready or even capable. Our country is already heavily saturated with Western trends, but has retained a lot of its identity, which has always been associated with the struggle for freedom. I would like to remind you that many people in Poland were of the opinion that Ukraine attacked by Russia would not defend itself and its citizens would flee within a few days. Meanwhile, mostly women and children were evacuated, and young men not only are not fleeing, but are also returning from abroad to defend Ukraine. When I was going to Kyiv, I came across people who advised me to give up, who said that there will be nothing left to defend before I get there. The rest of Europe was wrong about Ukraine, so we can also be wrong about the rest of Europe. On the other hand, the pathetic promotion of pacifism and multiculturalism will certainly not help us defend our identity.

Let’s hope we will not have to find out. Finally, do you have any thoughts that you would like to share with us? Perhaps you would like to say something to Polish nationalists?

I think that Ukraine has clearly shown that in today’s Europe she is a symbol of the struggle for the homeland and independence, and perhaps even a stronghold of nationalism. In the past, Poland was such a country and we should do everything we can to deserve this title again, and at the same time to gain an ally who will be our partner in the struggle for culture and identity.

Due to the situation in Kyiv and X’s duties, the interview could not be longer. Thank you for reading this interview, we encourage you to share it.

The volunteer has a channel on Telegram, which we encourage you to join – https://t.me/xvolunteer