Barykada: Idea Flash

Idea Flash to seria krótkich wpisów publikowanych przez grupę Barykada, polskich nacjonalistów rozsianych po całym świecie, ale chcących działać dla naszego Narodu i idei. Wpisy te publikowane były na kanale Barykady na platformie Telegram LINK. Te krótkie opisy różnych bliskich nam idei, pozwolą wam w prosty i przystępny sposób dowiedzieć się o tym czym jest Trzecia Pozycja, tradycjonalizm integralny, trzecia droga czy peronizm. Artykuł będzie aktualizowany na bieżąco, gdy z czasem będzie przybywać kolejnych wpisów z tej serii na telegramowym kanale Barykady.

TRZECIA POZYCJA

TRZECIA POZYCJA to doktryna polityczna oparta na alternatywie pomiędzy lewicą a prawicą, jaką system demoliberalny nam przedstawia. Jest to pojęcie ogólne pod którego parasolem znajdują się zbieżne nacjonalizmy różnych krajów świata – Polski Narodowy Radykalizm, Rumuński Legionizm, Włoski Faszyzm, Belgijski Reksizm, Francuski Integralizm itd.

Terceryści stawiają na budowie państwa opartego na głębokich i mocnych fundamentach czerpiących z moralnego i społecznego porządku przekazywanego przez cywilizację łacińską a nauczaną przez Kościół Katolicki.

Budowa ta przeprowadzana jest na poziomach: Człowiek, Społeczność, Naród:

Człowiek – Formacja jednostek na planie ideowym, intelektualnym, fizycznym. Każdy nacjonalista powinien dążyć do bycia żywym uosobieniem najwyższych ideałów narodowych, porzucając osobiste słabości i wszystko co przeszkadza mu się rozwijać. Praca formacyjna powinna być przeprowadzona autonomicznie ale i również przy pomocy Braci nacjonalistów.

Silne społeczeństwo warunkuje silny Naród – terceryści sprzeciwiają się konsumpcyjnemu materializmowi który jako system zniewala człowieka i sprowadza go do roli niewolnika. Ta koncepcja motywuje ku pracy na rzecz Narodu, poprzez pracę społeczną która ma na celu dobrobyt narodu. Silne jednostki w silnym społeczeństwie, silne społeczeństwo w silnym Narodzie!

TRZECIA POZYCJA ma koncepcję organiczną państwa, która jest zorganizowana według potrzeb i sytuacji geopolitycznej Narodu. Demoliberalny system gospodarczy stwarza „wynaturzenia” ekonomiczne które prowadzą do nierówności społecznych. Gospodarka trzeciej pozycji oparta jest na nauce społecznej Kościoła Katolickiego.

Kapitalizm i socjalizm w gruncie rzeczy niczym się nie różnią. Oba te systemy wyrastają z jednego wspólnego korzenia: materializmu. Trzecia Droga cechuje się pewnym brakiem dogmatyzmu w ekonomii. Dystrybucjonizm/Korporacjonizm/Syndykalizm polegają na dekoncentracji kapitału, przemysłu i ziemi przekazując je w ręce rodzin, ze względu na konieczność ich utrzymania oraz ze względu na fakt, że stanowią podstawową komórkę Narodu. Cechy gospodarki trzeciej pozycji hamowałyby monopolizację rynku przez niektóre jednostki a w rękach państwa znalazłyby się przedsiębiorstwa o znaczeniu strategicznym.

Idea IMPERIUM, głoszona w idei trzeciej pozycji, ma dwupoziomowy wymiar. Z jednej strony to wizja ułożenia ładu międzynarodowego, Europy jako Imperium, czyli niezależnego bloku geopolitycznego. Jest to alternatywa do imperializmu i globalizmu, pozwalająca podmiotom wchodzącym w jej skład rozwijać się w sposób organiczny i gwarantujący nie tylko ochronę ich wszystkich indywidualnych cech, ale i wręcz ich wywyższenie. Drugi wymiar Idei Imperium to odnalezienie sfery sacrum w życiu publicznym, które nadaje sens idei imperialnej i zapewnia jej trwały sukces. Zatem Idea Imperium nie jest jedynie luźnie określonym projektem geopolitycznym, lecz stanem umysłu.

Rewolucja: „Prawdziwy postęp to napełnianie coraz to nowszych form odwiecznymi prawdami.” Tercerysta czerpie z przeszłości i uniwersalnych prawd nie ograniczając się niemniej do starych schematów. Nie należeć do świata, lecz w nim być!

TRADYCJONALIZM INTERGRALNY

Tradycjonalizm integralny – nurt filozoficzny zapoczątkowany w pierwszej połowie XX wieku przez nietypowych religijnych myślicieli: muzułmanów Frithjofa Schuona (Szwajcar) i Rene Guenona (Francuz), oraz Hindusa Anandę Coomaraswamy’ego, choć ich ortodoksyjnie rozumiana przynależność religijna byłaby być przez niektórych kwestionowana.

Głównym tematem ich rozważań był Bóg – Absolut, a Boga zazwyczaj postanawiali odkrywać w bardzo różnych tradycjach religijnych.

Wbrew obecnym przekonaniom o postępie historii, tradycjonaliści integralni uważali, że kolejne epoki są postępującym regresem – oddalając się od Tradycji Pierwotnej, w czasach której panowania ludzi „chodzili z Bogiem”.

Szukając korzeni, myśliciele ci również schodzili na tory ezoteryki wywodzącej się np. z:

Obecnych religii:

Chrześcijańska gnoza
Muzułmański sufizm
Taoizm
Hinduskie wierzenia nastawiona na oświecenie

Teorii obecnie uznawanych za pseudonaukę:

Astrologia
Alchemia
Prehistoryczne cywilizacje

Na prawicy tradycjonalizm integralny zagościł głównie dzięki pismom Juliusa Evoli, który zaadaptował lwią część idei Guenona, dodając np. swoje rozważania nt. rasy [„Bunt przeciwko współczesnemu światu”].

Tematyka poruszana przez tę szkołę może przypominać rozważania teozofów, jednak ci byli krytykowani przez Guenona z pozycji ortodoksyjnych.

Guenon uważał, że zachowanie elementów egzoterycznych w religii (tych „dla mas”) jest niezbędne dla utrzymania ostatnich iskier Tradycji [„Kryzys współczesnego świata”], podczas gdy teozofów uważał za rekonstrukcjonistów [więcej w Guenona: Teozofia – Historia Pseudoreligii]. Sama teozofia w kolejnych dekadach rzeczywiście zrodziła zatrute plony w postaci ruchów New Age i wicca. Filozoficznie, nurt ten opiera się w szczególności na myśli neoplatońskiej, tym samym często jego autorzy odwołują się do (mimo wszystko nie skazanego przez Inkwizycję za herezje) Mistrza Ekharta.

Pośród tradycjonalistów znajduje się również katolicki reprezentant – matematyk, filozof, ale także krytyk nauki Wolfgang Smith, o którego życiu powstał w ubiegłym roku film: The End of Quantum Reality

TRZECIA DROGA

TRZECIA DROGA jest to system społeczno-gospodarczy pośredni między kapitalizmem a socjalizmem – łączy elementy obu.

Twórcy tej myśli politycznej wyszli z założenia, że dzisiejsze systemy liberalne, kapitalistyczne ani socjalistyczne nie spełniają potrzeb społeczeństwa. Jedynie połączenie ich zalet w jedną ideę hybrydową przy wyeliminowaniu ich wad/nieścisłości, może stworzyć idealnie funkcjonujący system.

Wysoka efektywność gospodarki, konkurencja rynkowa, własność prywatna wraz z szerokimi świadczeniami socjalnymi – wizjonerzy „trzeciej drogi” uważają ze te części składowe systemu, przyczyniłyby się do szybkiego rozwoju gospodarczego wraz z wyeliminowaniem niesprawiedliwości społecznej.

Określenie to służy opisaniu poszukiwania „nowych rozwiązań”:

W polityce, pomiędzy socjalizmem a nacjonalizmem taką doktryną był faszyzm – jako ideologia hybrydowa.

W gospodarce, pomiędzy kapitalizmem a socjalizmem powstało kilka doktryn np: dystrybucjonizm i korporacjonizm.

W polityce zagranicznej: w czasie zimnej wojny szukanie drogi pomiędzy Wschodem a Zachodem (np. Ruch Państw Niezaangażowanych, reformy Perona w Argentynie). Obecnie można tak nazwać prowadzenie polityki wielowektorowej (np. polityka zagraniczna Kazachstanu).

PERONIZM

PERONIZM – ruch społeczno-polityczny w Argentynie, zapoczątkowany w połowie lat 40-tych XX wieku przez Juana Domingo Perona oraz jego żonę Evite Peron.

Oparty na idei justycjalizmu (sprawiedliwości społecznej), nacjonalizmu oraz „Trzeciej Drogi” pomiędzy kapitalizmem i komunizmem.

Jednym z najważniejszych założeń idei justycjalizmu była próba znalezienia trzeciej drogi między: idealizmem i materializmem, a kolektywizmem i indywidualizmem.

Jako doktryna polityczna dąży do ustanowienia równowagi między prawami jednostki i społeczności.

Justycjalizm negował demokrację parlamentarną jako system w ramach którego realizowane są interesy partii politycznych oraz poszczególnych grup społecznych.

Jako doktryna ekonomiczna dąży do urzeczywistnienia prawdziwie społecznej gospodarki państwowej ukierunkowanej na dobrobyt społeczeństwa. Model ten opierał się na zwiększeniu roli państwa w strategicznych sektorach gospodarki celem zachowania stabilności oraz suwerenności. Reformy przeprowadzone przez Perona umożliwiły redystrybucję dóbr w postaci programów socjalnych.

Jako doktryna społeczna dąży do ustanowienia sprawiedliwości społecznej tak, by każdy otrzymał należne mu prawa.

Justycjalizm był przede wszystkim ekspozyturą narodu i to poprzez nadanie mu należytej godności poprzez zapewnienie podstawowych praw społeczno-kulturalnych do wykształcenia, pracy, sprawiedliwej płacy, emerytury, własności prywatnej oraz korzystania z dóbr kultury.

Oprawa graficzna: Resistance Arts